Ve derken geçen Mart ayı filan ilk gazı aldım. 'Kadının Fenni' kitabını duymuşsunuzdur, Feyza Altun Meriç'in. Uzun zamandır takipteyim kendisinin, gerek haberlerden gerek ig'den. Onun dikişe başlama hikayesi benim ilk gazım oldu. Neden ben de yapamayayım dedim.
Son gaz ise bilinen bir markette satılan ucuz Singer dikiş makinelerinin bizim mahalledeki markete de gelmesidir. Ufak bi araştırma ile işime yarayacak, öğrenme amaçlı güzel bir makine olduğuna karar verdim ve ilk anneler günü hediyem olarak kendime hediye ettim.
Daha pek vakit ayıramadım ama çalışmalarım devam ediyor. İlk ürünlerim ise şöyle:
Leyla'ya tayt: Aydının eski bir tişörtünün üzerine Leylanın bir taytını koyarak kalıp çıkarttım. Penye olduğundan esnek dikiş denemesi için iyi bir çalışma oldu. Tişörtün alt dikişlerini paçalara denk getirdim. Beline de bebe lastiği taktım. Baya giydi yazın Leyla Hanım, çok rahat etti :)
Leyla'ya şapka: Bayadır böyle hem kulaklarını hem kafasını örtecek, hafif bir şapka arıyor ve bulamıyorduk. Makineyi alınca babam artık bi şapka dikersin dedi :) Pinterestten bulduğum detaylı anlatım ve kalıp ile gerçekten çok güzel bir şapka çıktı ortaya. Hiç acemi işi gibi değil değil mi? Kullandığım kumaş poplin. Güneşliğin içine ise dik durması için ütüyle yapışan tela uyguladım.
Leyla'ya şalvar: Bu da benim eski bir pijamam. Pek giyemedim kumaşı filan yeni aslında ama kilo aldığım için bir kaç yerinden patladı kendisi. Ben de bir eşofmandan kalıp çıkararak bunu diktim. Beline ve bileklerine lastik geçirdim. Efil efil giydi Leyla Hanım sıcak yaz günlerinde. Artık küçüçüldü de kaldırdım bile.
Araba koltuğu örtüsü: Bunun ölçülerini kendim alarak yaptım. Baya yapboz oldu ama acemiliğimi attım. Baykuşlara Leyla bayılıyor. Hem uzun yolculuklarda daha az terletiyor, hem de dökülen saçılanları topluyor. Renkli kısmı poplin arkası düz renk pazen kumaş. Kenarlarına hazır kurdele biyelerden diktim.
Ve böyle maceramız devam ediyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder